Δρόμοι που δεν επήραμε
κόσμοι κ’ αισθήματα
παράθυρα
που δεν γνωρίσαμε ποτέ τη δύναμή τους.
Άραγε ζήσαμε.
Τη νύχτα που καταλαγιάζουν τα νερά,
ακούμε των πνιγμένων τις φωνές να μας δικάζουνε,
γι’αυτό το βήμα που δεν κάναμε,
για πόρτες που κρατήσαμε κλειστές
μες στην καρδιά μας.
Από την πρώτη επαρχιακή έκδοση ποιημάτων του (1965-1978)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου