Ας είναι όσο θέλετε μακριά η αναμονή –
το βλέπω καθαρά,
καθαρά καθώς παραίσθηση.
Τόσο
που μου φαίνεται –
από τη ρίμα τούτη μόλις γλυτώσω
θα τρέξω
πάνω στο στίχο
σε καταπληκτική ζωή.
Εγώ τάχα θα ρωτώ –
Είναι τούτο;
Είναι κείνο;!
Βλέπω,
βλέπω καθαρά, με κάθε λεπτομέρεια.
Αγέρας στον αγέρα,
όπως πέτρα σε πέτρα,
απρόσιτο στη φθορά και στη σήψη
λάμποντας
υψώνεται αιώνες
το εργαστήρι των ανθρώπινων αναστάσεων.
Να τον,
πλατυμέτωπος,
ήρεμος χημικός
πριν απ’ το πείραμα τα φρύδια του σουφρώνει.
Στο βιβλίο –
«Όλη η γη» –
ψάχνει για όνομα.
Αιώνας εικοστός.
Ποιον ν’ αναστήσει
-Ο Μαγιακόφσκι εδώ…
Ας ψάξουμε για πιο λαμπρές φιγούρες
δεν είναι αρκετά ωραίος ποιητής,
Φωνάζω εγώ
από τούτη, να
τούτη τη σελίδα.
Μη γυρίζεις τις σελίδες!
Ανάστησε εμένα!
…………………………………………………….
Ανάστησέ με
τουλάχιστον γιατί
ποιητής
σε πρόσμενα
παραμερίζοντας της κάθε μέρας τη ρουτίνα!
1923
Πηγή: Ρώσοι Ποιητές του 20ου αιώνα, Εισαγωγή-Μετάφραση Γιώργος Μολέσκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου