Χρήστος Κατσιγιάννης - Κάποια σπίτια

Είναι και κάποια δύσμοιρα

αρχοντικά ή φτωχόσπιτα

που εδώ και πολλά χρόνια

τα’ άφησαν ασυντρόφιαστα

-ολόθλιβα χαλάσματα-

οι εδικοί τους άνθρωποι  

να πάνε στα χαμένα.

Ξεκοιλιασμέν’ αλλ’ απ’ αυτά

κι άλλα ελαφρογερμένα

μ’ ολάνοιχτα ή σφαλιστά

θυρόφυλλα, παράθυρα,

-χάρβαλα και ρημάδια-

στο έλεος όποιου καιρού

και τρομοκράτη αγέρα.

Στέγες, ντουβάρια και αυλές

μνέσκουνε αραχνιασμένα

με τα κατώφλια απάτητα

πάντα χορταριασμένα.

Κι ακούς τα σύβραδα πνιχτά

πατήματα, σουρσίματα

ανάσες, βόγγους και μιλιές

λυγμούς, ή, κρυφά γέλια.

Χρήστος Ε. Κατσιγιάννης, Αγνώστου διαμονής, 1995.