Τίτος Πατρίκιος - αφορισμοί

 Ο στοχασμός ενός ποιητή πάνω στην ποίηση είναι, σε μεγάλο βαθμό, απολογία της ποίησής του. Σε ανάλογο βαθμό, ο στοχασμός ενός κριτικού πάνω στην ποίηση είναι απολογία της μη-ποίησής του.

*

Η ποίηση είναι ένας αγώνας μέσα στο χρόνο και ενάντια στο χρόνο. Αγωνίζεται και να τον παρατείνει και να τον παγιώσει. Όμως καμιά φορά για να τον εκδικηθεί συμμαχεί με τον χώρο και τις τέχνες του, τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Κάποτε μάλιστα προσπαθεί να γίνει κι αυτή μια τέχνη του χώρου.

*

Οι καλοί ποιητές όλων των καλλιτεχνικών ρευμάτων έγιναν πραγματικά καλοί όταν μπόρεσαν να βγουν από το ρεύμα τους.

*

Αν υποθέσουμε ότι η ποίηση μπορεί να γιατρέψει κάποιον, αυτός είναι ο αναγνώστης, όχι ο ίδιος ο ποιητής. Εκείνον, αντίθετα, τον αρρωσταίνει. Και μάλιστα, για να είναι καλή ποίηση, πρέπει να τον αρρωσταίνει ως το έπακρο, ως εκεί που ανοίγει κανείς στα δύο τον εαυτό του. Αν ο ποιητής χρησιμοποιεί την ποίησή του για δικό του φάρμακο, τη νοθεύει, την έχει κάνει κιόλας κακή ποίηση. Βέβαια ο ποιητής μπορεί κι αυτός να γιατρευτεί με την ποίηση, αλλά μόνο ως αναγνώστης της ωραίας ποίησης ενός άλλου ποιητή.

*

Οι συγγραφείς που αντιγράφουν είναι οι πιο ταπεινοί, οι πιο λιτοδίαιτοι. Αρκούνται στα αποφάγια των άλλων συγγραφέων. Ίσως γι’ αυτό να είναι οι πιο επικίνδυνοι. Έχουν όλη την κρυμμένη επιθετικότητα εκείνου που πιστεύει ότι αδικήθηκε γιατί κάποιοι πρόλαβαν να διατυπώσουν πριν απ’ αυτόν τις δικές τους ιδέες.

*

Όλοι οι μεγάλοι στίχοι είναι γραμμένοι στον ενεστώτα της οριστικής.

*

Η σπουδαιότητα της λογοτεχνίας μιας εποχής δεν κρίνεται από τις απαντήσεις που δίνει στα ερωτήματα που της θέτει αυτή η εποχή. Κρίνεται και από τα ερωτήματα που εκείνη θέτει στην εποχή της.

*

Το πόσο πλούσια και έντονη είναι η ζωή ενός συγγραφέα παίζει φυσικά σημαντικό ρόλο στο έργο του. Όμως πολύ πιο σημαντικό ρόλο παίζει το πόσο βαθιά μπορεί να την παρατηρεί.

*

Εάν οι επιθυμίες παραμένουν κρυφές δεν μπορεί να υπάρξει ποίηση.

Πηγή:  από το βιβλίο Ο Πειρασμός της Νοσταλγίας – Σημειώσεις Καθημερινότητας, Κίχλη, 2015.

Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη