Ολυμπία Καράγιωργα - Ένα δέντρο

Ένα πρωί, στο καφενείο που καθόταν

Και άκουγε τους άλλους να μιλούν,

Σηκώθηκε αργά

Κι άρχιζε να κοιτάζει γύρω έναν έναν

Σα να μη καταλάβαινε.

Του φάνηκε ξαφνικά παράλογο, κουτό, σχεδόν αστείο.

Όλ’ αυτά τα λόγια!

Μήπως θ’ άλλαζε ποτέ τίποτα…

Τα σκληρά μάτια των γυναικών,

Το πατρικό σπίτι που ‘γινε πολυκατοικία,

Το νυσταγμένο γκαρσόνι,

Ο κόσμος στα λεωφορεία,

Η μάνα που ζει μόνη στο νησί…

…………………………………………………

«Είναι ο πιο ήσυχος τρελός μας,

Δε μιλάει ποτέ.

Μόνο τα μάτια του καμιά φορά

Σαν κάτι να παλεύουνε να θυμηθούν

Ησυχάζουν όμως κι αυτά,

Μόλις κοιτάξουν ένα δέντρο…

Ολυμπία Καράγιωργα (1934 - 2024 )

Πηγή: Τα μεγάφωνα, Αθήνα: Εκδόσεις: Alvin Redman Hellas 1966.