Κ. Καρθαίος - Για την πατρίδα

Στον κάμπο όπου βροντούσε το κανόνι

μια πράσινη γαλήνη τώρα απλώνει

Με μύρια ολόχαρα άνθια κεντημένη·

εκεί που πολεμούσαν σα λιοντάρια

του οχτρού και τα δικά μας παλικάρια

τίποτα πια από την έχθρητα δε μένει:

Αδερφωμένοι

κοιμούνται οι μαχητές οι τιμημένοι,

Για μια πατρίδα!

Για μια πατρίδα! Νιώθω να πλακώνει

το στήθος μου μια μπόρα που ζυγώνει

που θάρθει κι ό,τι βρει θα το σαρώσει.

Γιά άκου μακριά! κάπου βροντολογάει,

μια φωνή στον αέρα τριγυρνάει,

τους λαούς στο ποδάρι να σηκώσει:

Αδερφωμένοι

Στ’ άρματα οι μαχητές οι τιμημένοι,

για την Πατρίδα!

Για την Πατρίδα, κι αχ! για μια Πατρίδα

τσακίστε τη χρυσή την αλυσίδα!

Σαν ένας σηκωθείτε, σκλαβωμένοι!

Τ’ άρματα ακόμα μια φορά ας ζωστούμε,

και πάλι, αδέρφια, στη φωτιά ας λουστούμε!

Σαλπίστε, να τραντάξει η οικουμένη:

Αδερφωμένοι

Κινούν οι μαχητές οι τιμημένοι

Για ΜΙΑ Πατρίδα!

Νουμάς, 16/01/1921

Αναδημοσίευση από: https://sarantakos.wordpress.com/2012/12/16/kkarthaios/