Εγώ που μεγάλωσα μέσα σ΄ ένα δέντρο
επ΄ αυτού και τι δεν θα ΄χα να πω,
πλην όμως έχω μάθει τόσο καλά τη σιωπή,
που προτιμώ ως προς αυτό να μη μιλήσω˙
την εμάθαινα δε καλύτερα όσο μεγάλωνα
και χαιρόμουν χαρά μεγάλη που μεγάλωνε,
δεν είχα πια άλλο πάθος πέρα απ΄ την ουσία,
δεν έμενε πια άλλη πράξη πέρα από την αθωότητα.
Μέσα μου ο χρόνος ολόχρυσος μονίμως
να περιμένει να τον καλέσουν στην κορυφή
για να γίνει επιτέλους καρπός, πορτοκάλι.
Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου