Ανύτη η Τεγεάτις - Επίγραμμα 10

Οἰχόμεθ', ὧ Μίλητε, φίλη πατρί, τῶν ἀθεμίστων

τάν ἄνομον Γαλατᾶν ὕβριν ἀναινόμεναι,

παρθενικαί τρισσαί πολιήτιδες, ἅς ὁ βιατάς

Κελτῶν εἰς ταύτην μοῖραν ἔτρεψεν Ἄρης.

οὐ γάρ ἐμείναμεν αἷμα τό δυσσεβές οὐδ' Ὑμέναιον,

νυμφίον ἀλλ' Ἀίδην κηδεμόν' εὑρόμεθα.

Ελληνική ανθολογία (ΕΑ) 7.492.p1 - 7.492.6 = G//P VI ( - )

~!*~!*~!*~!*~!*~!*~!*

Μετάφραση Ι. (Γιώργος Ιωαννίδης)

Ηρωισμός γυναικών της Μιλήτου

Φεύγουμε για τον άλλο κόσμο, Μίλητε, πατρίδα αγαπημένη,

μη ανεχόμενες την Ύβρη των άθεων Γαλατών.

Είμαστε τρεις νέες - πολίτισσες .

Αυτή την μοίρα μας επιφύλαξε ο πόλεμος κατά των Κελτών.

Δεν επιλέξαμε να μας υποδουλώσουν οι ασεβείς

Δεν βρήκαμε νυφικό κρεβάτι. Αλλά ο Άδης τώρα είναι ο αφέντης μας.

~!*~!*~!*~!*~!*~!*~!*~!*

Μετάφραση ΙΙ. (Γιώργος Κεντρωτής)

[ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΤΗΣ ΜΙΛΗΤΟΥ]

Σ’ αφήνουμε, γλυκιά πατρίδα Μίλητε, και φεύγουμε,

την ύβρη των ανόμων Γαλατών αρνούμενες.

Τρεις είμαστε κοπέλες, δημότισσες δικές σου,

που των Κελτών μας έριξε η άρεια σπάθη σ’ αυτήν εδώ τη μοίρα:

ένωσή μας δυσσεβή δεν ανεχόμαστε, ούτε γάμους τέτοιους –

γι’ αυτό και κάναμε γαμπρό τον Άδη, δικός μας κηδεμόνας νά ’ναι.