ΤΕΡΜΑ
Το πέτρινο πρόσωπο στην ερημιά περιμένει, ξέροντας
πως όποια στράτα κι αν πάρουν τα βήματα
το σκληρό του σχήμα θα προσκυνήσουν στο τέρμα.
ΔΙΑΘΕΣΗ
Τινάξαμε τη σκόνη του αυτοκινήτου
φορτώνοντας τις άδειες βαλίτσες
κρεμάσαμε ένα χαμόγελο στο τζάμι
ξεκινώντας στον άδειο δρόμο
Κάθε στιγμή
είναι πιθανό το δυστύχημα.
ΚΥΡΙΑΚΗ
Έκλεισε έξω απ' την πόρτα το φεγγάρι
παίζοντας με ψεύτικους διακόπτες
αν και τό 'ξερε
πως δεν ήταν λιγότερο επικίνδυνο έτσι
-μονάχα πιο μάταιο.
Δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό δημοσιευμένα στο περ. Αργώ, τ.2, Δεκ. 1966 (πρόκειται για περιοδικό των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, το οποίο διηύθυνε ο Νικόλας Βουλέλης)
Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου