Νάνος Βλαωρίτης - Γεια σου γεια σου θα σε δω σε λίγο

Ήρθε η ώρα των αποχαιρετισμών

Η ώρα των φωτογραφιών-ή ώρα του καλού θεατή

Βρέχει ραγδαία μέσα στα βλέφαρά μου

Ένα μάτι γαλανό κοιτάει μέσ’ απ’ τα δάχτυλα

Όλα αυτά δεν ακολουθούν κάποια σειρά

Η προσοχή μου συνεχώς παρασύρεται από κάτι άλλο

Μια φυσιογνωμία φυτοζωεί- τα σύννεφα παίρνουν

Άλλη κατεύθυνση απ’ την καρδιά

Το τραίνο τρέχει πιο γρήγορα απ’ τ’ αυτοκίνητο

Ανάμεσα στο πλοίο και την αποβάθρα το χάσμα μεγαλώνει

Η σκοπιά μου έστω και λανθασμένη -η λογική

Μαζεύει τα φουστάνια της για να πηδήξει

Το βράδυ έρχεται για να διαπιστωθεί

Παράλογες σημαιούλες κουνάνε στη γέφυρα

Μ’ αυτό δε φτάνει για να γεμίσει ένα κύτταρο με οδύνη

Αυτοφυής ο λογισμός έρπει προς το συμπέρασμα

Λυπάμαι αυτούς που διαισθάνονται τι συμβαίνει

Ένα ειδικό βάρος που δεν τρομάζει κανέναν

Παρατηρούνται φάρμακα στον ορίζοντα

Τ’ αυτιά του καταστηματάρχη κλείνουν τα δικά μου

Το αυτοκίνητο παρεκκλίνει προς ένα άλλο τοπίο

Δεν είναι το σύμπαν που φταίει –φταίει η ηλικία

Από πολύ μικρός μου άρεσαν οι γυναίκες

Στα μέτρα του δυνατού χτυπάω μια πόρτα που δεν ανοίγει

Ένα παράθυρο που δεν κλίνει προς το μέρος της αδικίας

Μάιος 1983

Από τη συλλογή : « ΣΤΟ ΚΑΤΩ-ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ» σελ.72, εκδόσεις Νεφέλη