Χρήστος Μπράβος-Δύο ποιήματα

 ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ

Είπε το νυχτοπούλι: «Πετούν δυό

μαύροι άγιοι». Τ’ άστρα γυρίσανε

να ιδούν «είναι δυό άγιοι

λαμπεροί» είπε η σελήνη

κι ακούστηκε ο κρότος ο μεγάλος

της γης

                 που τσακιζότανε τυφλή

πάνω στον βράχο

***

ΤΑ ΛΟΓΙΑ

Δεν ήτανε φτερά, με τ’ ανοιχτό

παλτό της όλο ανέβαινε.

Αχ ασυλλόγιστο κορμάκι

και πού πας; Θα συναντήσεις τ’ άλογα

της νύχτας.

                 Δεν άκουσε γελούσε

όλο ανέβαινε «μείνε στην άσφαλτο»

μού φώναξε «στους ξένους».

*Από τη συλλογή «Μετά τα μυθικά» (1996), που περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Βραχνός προφήτης – Ποιήματα και κριτικά κείμενα 1981-1987», Εκδόσεις Μελάνι, Νοέμβριος 2018.

Πηγή:https://tokoskino.me/2021/03/04/%cf%87%cf%81%ce%ae%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%ac%ce%b2%ce%bf%cf%82-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-3/?fbclid=IwAR1-bh6HnLMlXaFTTb4jlP2ohyZeUZeGUtQw8RRBDji-izu9XK1vhXyCdSM