Θανάσης Κωσταβάρας - Το γράμμα

Τι με νοιάζουν εμένα πια τα ωραία λόγια
οι τορνεμένες φράσεις τα σύμβολα όλα αυτά τα τεχνάσματα...
Εγώ να μιλήσω θέλω μονάχα-να προφτάσω δηλαδή να μιλήσω
να ιστορήσω το δράμα μου.

Φίλε το γράμμα σου δεν ήταν έκπληξη για μένα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω παρόμοια λόγια.
Την ίδια παραίνεση «αν επιμένεις να σπαταλιέσαι
κοίτα τουλάχιστο να το κάνεις για κάτι καλύτερο
προσπάθησε να ξεφύγεις αυτά τα τρομαχτικά θέματα
να γράψεις για κάτι άλλο υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα».

Πότε λοιπόν θα πιστέψεις πως η ποίηση δεν είναι κάτι
που το διαλέγει κανένας.
Δεν είναι καν μια στοά ένα πέρασμα όπως πίστεψα κάποτε.
Είναι μαρτύριο και κατάρα,ύπουλη αρρώστια που φωλιάζει
μέσα σου σιγά σιγά
κι άντε να τη γιατρέψεις ύστερα
άντε να ξεριζώσεις τον όγκο να τον στομώσεις με εικόνες
και με όμορφα λόγια.

Άντε να πείσεις τους άλλους πως το ποίημα
δεν είναι ούτε πικρό παράπονο έστω.
Είν'ένα σκούξιμο πότε συγκρατημένο πότε σπαρακτικό
από κάποιον που τον έχει τσακίσει η αρρώστια
αυτή η αρρώστια που για τους άλλους ίσως δεν είναι τίποτα
και μόνο για κείνον είναι παίδεμα,αργό λιώσιμο
αβάσταχτος πόνος που τρυπάει το κόκαλο
και φτάνει ως το μυαλό.

Πηγή: Ο μουγγός τραγουδιστής και συνοπτικός οδηγός '63-'71, εκδόσεις Θεμέλιο, 1982.

Αναδημοσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82?fbclid=IwAR0PT1xrSolwu5IbwMemOdU5sNhgqqRtWDT3VzqVSjLvRUKQCjrzeBYqZ5Y