Νανά Ησαΐα - Τρία Ποιήματα

 Γκρίζο

Ήμουν στο φως.

 Με τα χρυσά γυαλιά στον ήλιο.

 Το χαμόγελο μου στην αίσθηση του φωτός

Όταν είδα το γκρίζο πρόσωπο του μίσους.

Ήταν το πιο ακαθόριστο σημείο στο χώρο.

Σε ποιο δρόμο;

Δραπέτις ενός γκρίζου ονείρου κι εγώ

Επέστρεφα αργά

Στο δικό μου αναλλοίωτο χρόνο.

Δεν έχει αντιθέσεις εδώ.

 Διαθέσεις φωτός.

Και κόσμο.

Σημειολογία

 "Χαμένη η μνήμη της ζωής

Σαν αφήγηση κινήσεων προς τα σημεία

Ενός σχεδίου αφηρημένων εννοιών.

 Κάποιο σημείο θα είναι λάθος.

Ή το σημείο των επιθυμιών.

 Ένα φύλλο επίσης σημειώνει τον ουρανό.

Ένα άλλο το άστρο.

Αν και δεν βλέπω τον ωκεανό.

 Με το υγρό πρόσωπο.

 Το βάρος των μαλλιών.

 Στα αιχμηρά σημεία των βράχων

 – απόκρημνη-

όταν περίμενα στο δικό σου ειρμό

 τον τελευταίο σπασμό των κυμάτων.

Υποτέλεια

Ζω σ΄ ένα κρυστάλλινο ίλιγγο.

Νεκρό είναι το τρένο.

Ενώ φεύγει ο σταθμός.

Ο χρόνος είναι στατικός.

Κι ενώ κι εγώ φεύγω και εγώ.

Προς την απομάκρυνση.

 Στο φως ενός πολύεδρου ήλιου.

Όπως σε όλες τις όψεις του αλλάζουν όλες οι λάμψεις.

Στην άπειρα αυτή αποσιωπητική στιγμή.

Μιας ιστορίας κρυστάλλινης

Μιας οριστικής υποτέλειας.