Li Tai-Po - Ποιήματα

Για τα σπουργίτια των αγρών

Μην πετάτε με τις αλκυώνες του Γιέν -Τσόου

και με τα χελιδόνια που κουρνιάζουν στο

παλάτι των Βου .

Αν καεί το παλάτι θα καούν κι οι φωλιές σας

και θα πιαστείτε στα δίχτυα με τις αλκυώνες .

Κάλλιο μονάχοι κάτω από τις καλαμιές

μήτε γεράκι

μήτε αετός να μη σας φτάνει .

Ξενύχτι

Για να ξεπλυθούν οι παλιοί καημοί ,

πρέπει ν’ αδειάσουμε χιλιάδες κούπες .

Οι όμορφες βραδιές είναι φτιαγμένες για εξομολόγηση .

Το λευκό φεγγάρι πρέπει να εμποδίσει τον ύπνο .

Θα ξαπλωθούμε μεθυσμένοι μέσα στ’ αδειανό βουνό ,

ο ουρανός κι η γη στρωσίδι μας και μαξιλάρι

Πίνοντας μ’ έναν ερημίτη

Μες στη βουνίσια ανθοφορία
οι δυό τα πίνουμε αντικριστά
κι άλλο ποτήρι κι άλλο ένα κι άλλο ένα .
Νιώθω ζαλάδα κι αποκάρωμα ·
ξεκίνα φίλε μου
κι αν το ‘χεις κέφι την αυγή
άρπαξε το λαγούτο
κι έλα.

Πικρή αγάπη
Τι όμορφη, καθώς ανοίγει το μαργαριταρένιο παράθυρο ,
πως λυγίζει απαλά, πως τρεμουλιάζουν τα μαλλιά της .
Μπορείς τώρα να δεις τα δάκρυα να λαμπυρίζουν στα μάτια της .
Μα όχι και κείνον π’ αγαπά με τόση πίκρα.

Μέσα στην άνοιξη

Κει πάνου ψηλά στο Βοριά το χορτάρι σωστό σμαράγδι.
Εδώ τα μούρα λυγίζουνε λεπτά πρασινωπά κλαριά.
Τώρα σκοπεύεις να γυρίσεις σπίτι σου,
τώρα που η καρδιά μου έχει πια γεράσει.
Αεράκι της Άνοιξης ,μια και δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω,
τι αναδεύεις τις λεπτές κουρτίνες της κλίνης μου;

Μετάφραση: Αμαλία Τσακνιά
Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02dQEFbJfMvTRshb2oFzaKzhRts2LvA2wpSwWfQiuVcTdCwZ7U1m8py7iTwuQ5AVMFl&id=100044803365310