Είναι μια κίτρινη μέρα
Στην έρημο
Από αυτές που ξέρεις ήδη πως κάποιος έχει πεθάνει
Μα δεν γνωρίζεις ποιος
–άλλωστε τόσοι θάνατοι κάθε λεπτό στον κόσμο.
Αφού πιεις τον καφέ σου
Μπορείς να φυτέψεις στον κήπο κίτρα ή φρούτα του πάθους
Μπορείς να λύσεις ένα γρίφο ή ένα σταυρόλεξο
Καθισμένος κοντά στο συντριβάνι μινιατούρα
Που έφτιαξες πρόπερσι
Ή να σιγανοσφυρίξεις έναν σκοπό, έτσι απλώς, έναν σκοπό
Κοιτώντας μια μέλισσα που γυρίζει
Και επικάθεται και γονιμοποιεί
Τα μελλοντικά άνθη της φυσικής ιστορίας
Και μετά να γυρίσεις στο δωμάτιο
Να γράψεις μια βροχή
Από φθαρτές λάμψεις, σε χαρτί μεταξωτό
Κι αργά-αργά ν’ αρχίσεις να καλείς
Τα ονόματα των πεθαμένων αυτής της μέρας
Που μόλις άρχισε και είναι κίτρινη
Σαν καψαλισμένος φοίνικας
Στην έρημο.
Στέλλα Δούμου, Βαθιά στον κύκλο ν’ ασημίζει, Εκδόσεις Κουκκίδα, Μάιος 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου