Αλλάζει γρήγορα ο καιρός
Έρχεται σύντομα κάποιο μπουρίνι.
Με τόση συννεφιά που πλάκωσε
Στον ουρανό και στην ψυχή μας
Τόσος παγετός παντού
Τα χέρια μας κρυστάλλιασαν
Πώς να μετρήσουμε τον πόνο μας
Το μέγεθος του ίσκιου μας;
Και μέσω αυτού την απόσταση της Γης απ' τη Σελήνη;
Σε τι μπελάδες μας έριξες για πάντα Ερατοσθένη!
Κρυώνουμε σαν τα αδύναμα σκυλιά
Μονάχοι στο πηχτό σκοτάδι και στην παγωνιά
Που μας σκεπάζει από παντού
Σαν πάπλωμα θανάτου.
Πυροβάτες και τεχνουργοί, 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου