Νάνος Βαλαωρίτης - Ο φαύνος κύκνος

Το τάβλι μιας ξέγνοιαστης ζωής
στα νούφαρα των καφενείων
κεφάλια χτενισμένα από την ίδια σήραγγα
μ’ επιτραπέζια χαρακτηριστικά
μ’ εμπόδια προς το κάθε τι
κυνηγημένος από τα βέλη της αύριο
μάχομαι με δυο ρυτίδες συγχρόνως

(άλλοτε θα τα λέγαμε πουλιά)
μεσοκαλόκαιρα και το φθινόπωρο
μια τεράστια εσωτερική επεξεργασία
κι ο καθένας υποπτεύεται τον άλλον
πως είναι άντρας πως είναι γυναίκα
για τη γυναίκα το πρόβλημα δεν είναι το φύλο
είναι τι να κάνεις με το φίλο
κι έτσι ιδρύθηκε στις παρυφές του σεξ
μια φιλική εταιρεία
που θα περιλαμβάνει όλα τα όργανα κρούσεως
και τα πνευστά και τ’ ανόργανα

τα πολλά λόγια μάς οδήγησαν
—πού αλλού—
απ’ την άλλη μεριά του τοίχου
γράψιμο μες στο νερό
δε φταίει ο καλός μας άγγελος
μια ανάποδη προετοιμασία
χωρίς καμμιά αισθητική
γυμνά λεφτά κάνουν έρωτα
ξύνω τα νεύρα μου με δεντρολίβανο
Το βουνό βγάζει μια κραυγή που με αγγίζει στο μέτωπο.
Περνάω μια νύχτα δύσκολη χωρίς ρεύμα.
Και τα ελαστικότερα ρήματα σπάνε στον ενικό
η σημασία οραματίζεται χάδια
στα πόδια της προσωπικότητας
στους πρόποδες του γυμνού
και πιο μέσα τ’ αυτί — μ’ ακούς;

Ελατήρια υπάρχουνε άφθονα
αλλά πού οδηγούνε
ξετεντώνοντας ένα τόξο από πλοία
σκεπασμένο με νερά
που καθρεφτίζουν θύελλες
έλα τώρα μη χάνεις μια τέτοια ευκαιρία

δεν τέμνομαι πουθενά
άθελα μας θα συναντηθούμε κάποτε
με το να υπάρχεις.

Δύσκολο πρόβλημα η αλληλεγγύη.
Ποιος είναι αυτός για τον οποίον μιλάω;

Εδώ η ανάγνωση πέφτει σα χαρτοτράπουλα
χτισμένη πύργος
μερικά αποσιωπητικά
φυτρώνουν φοβισμένα χωρίς επιφάνεια
σε άγονο περιβάλλον

οι έξυπνοι δε λένε τίποτα εναντίον τους
και τα λόγια πλέουνε έτσι ασυμμάζευτα
όπου τα πάνε οι περιστάσεις
εκεί όπου κοιμάται χωρίς ίχνος προτροπής
ένα απλό χαρτονόμισμα.

Για ν’ ακουστεί το βιβλίο σου
πρέπει να ‘χει εκτόπισμα και ουρά
ο πρώτος και δεύτερος τόμος των Απάντων
Επιλογές απ’ το αόρατο
μια θηλυκιά συνέχεια υπέροχη γαλάζια
(ας είναι καλά οι παραφύσιν τάσεις)
κίτρινος πάντα ο ουρανός
θα σε περιτυλίγει.

Ιούλιος 1980

Νάνος Βαλαωρίτης, Στο κάτω κάτω της γραφής, Νεφέλη, Αθήνα 1984