Είσαι άτρωτος. Αλλά, άραγε, να μη σου έχουν δώσει
τους αριθμούς εκείνους που σου ορίζουνε τη μοίρα,
το βέβαιον της σκόνης; Τάχα ο χρόνος ο δικός σου
δεν είναι μη αναστρέψιμος σαν κείνο το ποτάμι,
που ο Ηράκλειτος το σύμβολο να κατοπτρίζεται είδε
του εφημέρου του; Το μάρμαρο σε περιμένει
που δεν θα το διαβάσεις. Ήδη εκεί είναι όλα γραμμένα:
ημέρα, μήνας, πόλη – ό,τι γράφεται στους τάφους.
Του χρόνου όνειρα είναι και οι άλλοι άνθρωποι· δεν είναι
(κανείς τους) μπρούντζος δυνατός ή καθαρό χρυσάφι·
το σύμπαν είναι σαν και σένανε – κι αυτό Πρωτέας.
Σκοτάδι – εκεί θα πας: στο σκότος που σε περιμένει,
μοιραίο και γραφτό στις παρυφές του ταξιδιού σου.
Να σκέπτεσαι ότι τρόπον τινά ήδη έχεις αποθάνει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου