Στεκόμουν κι έβλεπα τη βάρκα να μακραίνει.
Δεν μπορούσα να πηδήξω στο νερό.
Είναι γλυκιά η ζωή
και δεδομένου ότι είμαι άντρας,
δεν μπορούσα ούτε να κλάψω.
Ορχάν Βελί Κανίκ ("Ο δρόμος μου είναι πλατεία")
[μετάφραση: Μ.Παπαντωνόπουλος, Γ. Μπλάνας]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου