Στρατής Πασχάλης - Πατρίδα

Ίσως αν είχα ζήσει Εδώ να ήμουν άλλος

Από αυτόν που τώρα υπερασπίζομαι

Με γραφή συννεφιάς

Που σημειώνω ανίδεος στον γυάλινο ουρανό μου.

Ό,τι φαντάστηκα με πάθος το λέω πατρίδα.

Αλλά και ό,τι δεν φαντάστηκα

Και το κρατώ στα χέρια μου ένα λάφυρο

Ύπαρξη ξένης

Κι ας το ’χω ζήσει τόσο ακέραια και λαμπερά

Πατρίδα μου το λέω θετή

Χώρα εξορίας.

Η πρόσθεση απ’ αυτά τα δυο δίνει το άθροισμα

Ενός κενού όπου μονάζει ο εαυτός μου.

Ενώ η αφαίρεση του ενός από άλλο

Δίνει μια τρίτη στη σειρά περιοχή

Περιοχή όπου δεν περιέχομαι

Απόλυτα υπαρκτή

Χαμένη μέσα μου

Που κάποιος άλλοτε θα βρει

Και θα την αποικίσει.

Πηγή: «Εποχή παραδείσου», εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, Οκτώβριος 2008.