Χριστουγεννιάτικοι άγγελοι, πού στ’ άσπιλα φτερά σας,
λικνίζατε τον ούρανό,
τα νυφικά του στέφανα, λευκά, σαν τα όνειρά σας,
σ' έναν αγέρα φωτεινό,
χορεία γλυκιά και θελκτική, γεμάτη άγνοια κι έλπίδα
πού μου έψαλλες με μια φωνή!
Τώρα έμοιασε ή φτερούγα σας σαν ματωμένη ασπίδα,
σαν τ’ ανεμόδαρτο πανί!
Τώρα, ή καρδιά μου, Κόλασις σ’ ερείπια σωριασμένη
μοιάζει του τρόμου σας σπηλιά·
και σας ακούω να φεύγετε μέ πτήση τρομαγμένη
σαν μες τη θύελλα τα πουλιά...
Απ' το προφίλ της Θάλειας Ιερωνυμάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου