Αγγελική Σιδηρά - Χριστούγεννα στο πατρικό μου σπίτι

«Την προσευχή σας πρώτα» μακρινός απόηχος

με ξάφνιασε της μάνας μου η φωνή.

Η γαλοπούλα επέμενε στην παχουλή της αμεριμνησία.

«Ξέχασες την καρέκλα του αδελφού σου»

μίλησε ξανά η μάνα

κι η πένθιμη γραβάτα του πατέρα μου

σκούρυνε ακόμα πιο πολύ.

Ύστερα ο πατέρας ξεχνώντας

ότι δεν θυμάται πιά

προσφώνησε τους καλεσμένους μας απόντες

ενώ εγώ μια εξαίρεση σ’ όλην αυτή

την απαρτία των νεκρών ασφυκτιούσα

με την ανθρώπινη την σάρκα μου ντυμένη.

Και τα λαμπιόνια του έλατου

συντονισμένα με τους κτύπους της καρδιάς μου

αναβοσβήνανε άρρυθμα.

Το βραχυκύκλωμα λοιπόν ήτανε αναπόφευκτο.

Τα παιδιά μου που ήρθανε αργότερα

για να μας πουν τα κάλαντα

απόρησαν που δεν μπορούσανε

να βρούνε πουθενά το σπίτι.

(Από τη συλλογή «Απόπειρα τοπίου», εκδ. Ερμείας, 1995. Περιλαμβάνεται και στη συγκεντρωτική έκδοση «Αγγελική Σιδηρά, Ποιήματα 1983-2021», εκδ. Κέδρος, 2021.)

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/top-5/oi-poihtries-kapte-ta-xristougenna/?fbclid=IwY2xjawHZbV5leHRuA2FlbQIxMAABHWwhLzPdgy5qTBdAHYDeU3QuWoMXKGpFubSDbEMvQrT81gFW1dEmqMiEVw_aem_YV5_1k38Bt0WCKaiwBMsFQ ]