Σκάνε τα κομπρεσέρ μ' άγρια μανία
μες το μυαλό τους δυναμίτες της κραυγής
πίνουμε σκόνη στα νταμάρια ολημερίς
πίνουμε κάρβουνο βαθιά μες τα ορυχεία.
Κολλούν τα χέρια μας στα πτυελοδοχεία
βρωμούν τα μάτια στους υπόνομους της γης
και κατεβαίνουμε στον κόσμο της σιωπής
αγκαλιασμένοι στο βυθό την ασφυξία.
Νιβόμαστε το αίμα μέσα στα σφαγεία
ρίζες δενόμαστε στη γης με το τσαπί
ρουφάμε τη σαπίλα στα βυρσοδεψεία
σκλάβοι της μηχανής στη βιομηχανία
σκλάβοι της θάλασσας στ' αμπάρια και στα πλοία
κι άλλοι μαζεύουν· στάλα ιδρώτας και φλουρί.
Περιοδικό Μαρτυρίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου