Όπως κι εσύ, έτσι κι εγώ
αγαπάω τον έρωτα, τη ζωή,
των πραγμάτων τη γλυκιά γοητεία,
το ουράνιο τοπίο του Γενάρη.
Βράζει κι εμένα το αίμα μου
και γελώ απ' τα μάτια
που έχουνε μάθει
των δακρύων το ξέσπασμα.
Ότι είναι όμορφος πιστεύω ο κόσμος,
και ότι σαν το ψωμί είναι η ποίηση,
όλων.
Ότι οι φλέβες μου
δεν τελειώνουν σ' εμένα,
αλλά στο ομόφωνο αίμα
όσων μάχονται για τη ζωή,
για τον έρωτα,
για τα πράγματα,
για το ψωμί και το τοπίο,
για την ποίηση όλων.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Τις μολότοφ των στομάτων μας τσουγκρίζοντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου