Είναι η ώρα που όλοι κοιμούνται. Κανείς δε μιλάει.
Η ώρα
Που η μνήμη αναδεύει ευτελή υλικά σ’ αποσύνθεση
Μες τ’ απορρίμματα, σπινθήρες πυρκαγιάς, κι ανοίγουν
Οι βρύσες στα έρημα σπίτια και πλημμυρίζουν
Οι πεθαμένοι. Η ώρα
Του πανικού και του δέους, στην απουσία
Των άλλων.
Που η μνήμη αναδεύει ευτελή υλικά σ’ αποσύνθεση
Μες τ’ απορρίμματα, σπινθήρες πυρκαγιάς, κι ανοίγουν
Οι βρύσες στα έρημα σπίτια και πλημμυρίζουν
Οι πεθαμένοι. Η ώρα
Του πανικού και του δέους, στην απουσία
Των άλλων.
Τάσος Κόρφης (1929 -1994)
Πηγή: «ΕΓΚΩΜΙΑ- ΠΟΙΗΜΑΤΑ»
Εκδόσεις: Πρόσπερος- Αθήνα 1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου