Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Ωδή στον ταξιδιώτη απ’ τον βορρά

Ήρθες μες στο γαλάζιο μεσημέρι
την ώρα που ωριμάζει η οπώρα την άνοιξη
και τα μαλλιά σου χρωματίζουν τον κυματισμό του ανέμου

Ήρθες, απλά κι ωραία, γέννημα των αμπελιών και της θάλασσας του ήλιου
τα λευκά σου δόντια λάμπουν από τραγούδι, η φωνή σου σπάζει σαν κρύσταλλο
κι είναι το γέλιο σου μήνυμα γυμνού καλοκαιριού
κι είσαι θερμή Γαλλία της Μεσημβρίας
τα μάτια σου μια στάλα από φως, καθρέφτισμα παιδιάστικου χαμόγελου

Κι έτσι που σε συνάντησα μέσα στην πρώτη άνοιξη
άσπρο μεταξωτό που πτυχώνει δίπλα στη θάλασσα

Πάντα να ήσουν εσύ που δε θυμίζεις χρόνια της ταπείνωσης
να μείνεις μέσα μου μοντέρνα μουσική
που ο Σηκουάνας κάθε βράδυ ταξιδεύει

Από τη συλλογή Δύσκολος θάνατος (1954)

Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Ο δύσκολος θάνατος (Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1985), [Ενότητα Αισθηματική ηλικία (1946-1949)]

Αναδημοσίευση από: https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=6787.60