Αν η ψυχή σου αγγίζει με φλόγες - τι άλλο
μέσα στη ζωή των χρωμάτων
μπορεί να θέλγει
παρά εσύ μονάχα αγαπημένη...
Ω του Σουνίου δωρικές ημέρες
από αθώα βροχούλα και λεπτό άπειρο
χαθήκατε για μένα.
Κλαδάκια δέντρων που αγγίξαμε μαζί
και συ μολυβένιο ακρογιάλι
χαθήκατε για πάντα.
Γλυκειές αύρες των απογευμάτων
με του θεού το σκίρτημα εντός σας
εκατόμορφη παρουσία της αγάπης
βουβά κοχύλια μέσ’ στο άρωμα της θάλασσας
χαθήκατε, χαθήκατε για μένα.
Από τον συγκεντρωτικό τόμο Ποιήματα Α΄, 1961-1978, εκδ. Ίκαρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου