Στης λίμνης γύρω
την όχθη λύνει
τρελή σελήνη
χούφτες το μύρο.
Τοπάζια χύνει
η ανατολή της
και στην αχλύ της
η Κτίση σβήνει.
Και κάποιον γκιώνη
σε γάμο ή ξόδι
γυμνό το πόδι
ξανανταμώνει.
Ο δίσκος μένει
με ατμούς στην όψη
που χάσκει άποψη
βιτριολισμένη.
Σε τούλια ομίχλης
μια πούλια πάλι
θα βρει μι’ αγκάλη
μοιραίας κίχλης.
Όλα στην πράξη
εις μάτην πάνε.
Σκυλιά αλυχτάνε
ως να χαράξει.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου