Ζωής Μάναρης - Ποιήματα

 ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗ

Προχωρούμε όχι πια μέσα στη μουσική

αλλά μέσα στο θάνατο

κι ο δρόμος δεν έχει τέλος

Γ. ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ

Ι.

Εδώ ήταν εν’ ανθισμένο ρήμα

μια δροσερή λέξη πού ‘ στάζε μέλλον

ένας ξανθός χυμός φρούτων στο ποτήρι

απ’ το περιβολάκι του ήλιου

Ποιος έβαλε την κουκουβάγια στο κλουβί;

ποιος έφυγε και νύχτωσε;

IX.

Ιδού τον

ως μίσχος βλαστάνει

επί των τοιχωμάτων της σαρκός μου

Σας δείχνω τ’ αληθινό

σκήνωμα του ήλιου

καθώς πίνει νερό

απόναν κρατήρα θρυμματισμένο

π’ άφησε πίσω του ο σεισμός

Προχωρείτε

είναι μαζί μας·

σκιρτώ τη φωνή του –

μια μαχαιριά στην καρδιά του χάους

που ‘ φέρε η Κατοχή

ΟΙ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΙ

Οι σκοτωμένοι δε θρηνούνε

τι έχουνε δάφνες και μεθούν

πετούν ψηλά στα οράματα

μες στα ‘ Ηλύσια ζούνε

Δεν έχουν άλλο φόβο πια

να ξαναγεννηθούν

και στον εμφύλιο —σχεδόν παιδιά–

να κατασκοτωθούνε

ΚΛΙΝΙΚΗ ΚΑΣΤΑΛΙΑ, ΟΔΟΣ 3, ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Σαν λέξεις πού ‘ χουν χάσει τη σημασία τους

σαν ένα παραμιλητό

στα χείλια ενός που πολύ

αγάπησε πολύ πόνεσε

που πολύ τρέμει τη βουή

πίσω απ’ τους τσίγκους του φρενοκομείου

—που είσαι τώρα, που είσαι;—

τα χρόνια μας χωρίς εσένα…

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ ΨΥΧΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ

εορτής οίνου χειρ εποίησε

Βρεθήκαμε σε παραστάσεις μεθυσμένες

καθένας περισσότερο του ούζου

καθένας δυο και τρεις φορές ο ζύθος

καν φιλέρι παιζόταν

καν ρακί

Τι ρητινίτης θε μου στα ποτήρια

τι ξηρός αρετσίνωτος στη γλώσσα

τι γλυκός κ’ ημίγλυκος και μπρούσκος·

όλη — μεγάλη — η ποικιλία των χειλιών

Κ’ οι κλίμακες του θεάματος στο κάθε βαρελάκι

—Κισσάμου και Μονεμβασιάς και Ζίτσας κι Αμυνταίου—

σκηνές ίδιο σαμιώτικο

πες μαυροδάφνη

Καθένας

κ’ ένας αυτόλυκος της γεύσης

ένας ουράνιος δοκιμαστής

κρασιών κι ανθρώπων

Ηθοποιός πού όχι έχει παίξει

άλλ’ έχει πιει το ρόλο του

στου σανιδιού παράμερα το κουτουκάκι

καν θεατής το έργο κουτσοπίνοντας

ρουφώντας πες στα δάκρια

του συγγραφέα τον οίνο

Προς τον Οικονομικών “Εφορον Γλυφάδας
ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ
Ροδάνι ταχογράφου
ή γραφειοκρατική αστραπή
πού θα σκίσει τα έγκατα των εννοιών
για να λευτερωθεί η λέξη
στη συγκατάβαση ν’ αυξήσουμε
ν’ αποταμιευθούμε
φωνήεντα στα Ταμιευτήρια
σύμφωνα στα Δημόσια Ταμεία
καν Δήλωση Φορολογίας Συναισθήματος
σε κρατικό ποίημα

[άτιτλο]

Είναι καιρός

που περιορίσαμε τα όνειρα

στα όνειρα του ύπνου

Τα ποιήματα από τη συλλογή Κάθειρκτος σκαλιστός καημός: ποιήματα 1947-1977, εκδόσεις Αλεβεβάν, 1994.

Πηγές: https://www.poiein.gr/2007/04/10/aethco-iuianco-eueaeneoio-oeaeeoouo-eaciuo-adhssiaoniacithonco-eaiaeeudhioeio/