Το κρασί σπασμένο μέσα στα ποτήρια
Πίσω από τα μάτια σου τα γυαλιά σου
Τα λιμάνια δεμένα πίσω απ' τα καράβια
Τα μάτια μου θα τρέχουνε στα δάκρυα
Οι φλέβες βυθισμένες στο ξυράφι της μνήμης
και εγώ σε ξεχνάω για να σε θυμάμαι
---------------------------------------------------
Και δεν επαίρομαι πια
για το αόρατό μου
Ότι μονάχα εγώ το ήξερα
Το παραμόνευα όπου γης
και το αποκάλυπτα
Τίποτα δεν ήξερα
Εν πλήρη φαντασία όμως
σκοτεινιάζοντας οι μεταμορφώσεις του
μου ανήκαν
Ζέφη Δαράκη, Τα Ποιήματα 1984-2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου