Οι λαβύρινθοι
που φτιάχνει ο χρόνος,
σβήνουν και πάνε
(Μένει μονάχα
η ερημιά.)
Η καρδιά μας,
πηγή του πόθου,
σβήνει κι αυτή.
(Μένει μονάχα
η ερημιά.)
Η ψευδαίσθηση της αυγής
και τα φιλιά,
σβήνουν κι αυτά.
Μένει μονάχα
η ερημιά.
Μια ερημιά
κυματιστή.
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898 -1936 )
Πηγή: «ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΑ» – ΤΟΜΟΣ Α΄
Μετάφραση: -Σημειώσεις: Ρήγας Καππάτος- Κοσμάς Πολίτης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΚΑΤΗ -1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου