Λένα Παππά - Κλυταιμνήστρα

Τί μίσος μυτερό αστράφτει το μαχαίρι
στο αμαρτωλό του στήθος βυθισμένο!

Για κείνη τη λιγόλεπτη του φόνου
τρομακτική ηδονή
που εξαγόρασε σε μια μόνο στιγμή
χρόνια ανώφελης και κούφιας καρτερίας
ξεπλένοντας με αίμα την ατιμασμένη της παστάδα
παίρνοντας γδικιωμό
φρικτό κι υπέροχο για όλον τον εμπαιγμό
και την πικρή της εγκατάλειψη
σέρνεται η Βασίλισσα μες στους αιώνες
ματοβαμμένη, μεγαλόπρεπη και τραγική
έχοντας ακριβά, πολύ ακριβά, πληρώσει
με χτύπημα απ’ τον ίδιο της το σπλάχνο
τον ίλιγγο του έρωτα, τη φρενίτιδα
του άνομου πάθους και τη δίψα για εξουσία.

Δεν είμαι με το μέρος κανενός.
Ρίγος με συνεπαίρνει
ακούγοντας μες στις χιλιετηρίδες
το ρόγχο του παγιδευμένου βασιλιά
μες στο λουτρό, κάτω απ’ το δίχτυ το φριχτό.
Όμως κανείς
κανείς μη ρίξει λίθον αναθέματος
στην Κλυταιμνήστρα.

Κανείς δεν ξέρει
ποιά τίγρη κρύβει μέσα του και πότε
ποιός Αίγισθος θα της ανοίξει το κλουβί.
Αυτό που ξέρω μόνο, είναι πως
αργά ή γρήγορα, μ’ αυτόν
ή με τον άλλο τρόπο, πάντοτε
γίνεται κάποτε Δικαιοσύνη.

Κι ακόμα λέω πως κι αν
το μάντευε η Βασίλισσα το τέλος το φριχτό της
πάλι το ίδιο είμαι σίγουρη πως θα ’κανε:
να φανταστώ ποτέ δε θα μπορούσα μια
μετανιωμένη, φοβισμένη Κλυταιμνήστρα.

Λένα Παππά. 2001. Τα ποιήματα. Γ΄ τόμος. Αθήνα: Αρμός.