Μπαμπά, μαμά, με φτιάξατε
Από γυαλί.
Δεν μεριμνήσατε για ένα
Πιο ανθεκτικό υλικό. Μ΄αφήσατε
Στην τύχη μου
Και όλο τρέμετε για μένα
Μήπως σπάσω.
Και πιο πολύ, γιατί στο βάθος
Ξέρετε
Πως τα κομμάτια μου θα κόψουν
Το λαιμό σας.
Η θλίψη μου είναι μια γυναίκα, εκδόσεις (.poema..) 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου