Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος - Η μύγα

Σε πτήσεις χαμηλές επιδίδεται η μύγα,

ίσως την πέτυχε λοξά το πρώτο χτύπημά μου!
Ακουσα πάλι να μου λεν: είσαι παιδί απ τα λίγα....
φαίνεται βρίσκουν σπάνια την επιδεξιότητά μου
μύγες να πλήττω, με θανάσιμα τραύματα
είμαι και γω απ τα παιδιά τα θαύματα!!!

Το χέρι μου σηκώνω για το τελειωτικό
το χτύπημα το δεύτερο, να την ισοπεδώσω....
Ξέρεις σ αυτήν την τέχνη μου ποιο ειν το μυστικό;
είναι να το χεις έμφυτο και δεν θα το προδώσω!
Πώς παίρνει κάτι αόρατο ανθρώπινες ζωές
τη απουσία σκέφτεσαι, θυμάσαι κι όλο κλαις;

Το άνω δεξί άκρο μου μετέωρο ακόμα,
μετέωρη κι η σκέψη μου, δικαίωμα αν έχω
την ιπτάμενη ζωή να ρίξω εις το χώμα,
άνθρωπος μεν μα απ του έντομου τη φύση δεν απέχω
και έτσι την απόπειρα ετούτη παρατάω,
πήρε τα πάνω της κι αυτή, πετάει κι εγώ γελάω.....

3 ΔΕΚ 2001
Καλαμάτα