Έφη Πανσελήνου - Ερωτικό

Μοναχική αλκυόνα

κολύμπησα

στις διάφανες καμπάνες των κυμάτων

κι έσφυζε

στα μαλακά μου σπαλάχνα

η γύρη του ήλιου

και ήμουν

θάλασσα απλή πλατιά καλή

η αγάπη ερίγησε παντού

στις τρυφερές γωνιές των φθόγγων

στων λεωφόρων τις πλατιές ανάσες

ακροβατούσε η προσμονή

στα μέλη μου

την παρουσία σου σμιλέψανε

γλυκύτατοι δρόμοι και η σιγή

την απουσία σου η ελπίδα

κι όταν εφάνης

σ 'έψαυε η μαρμαρυγή των γλάρων

πέρα της θάλασσας ολόλευκος ο ορίζοντας

ο τελευταίος ήχος της άνοιξης

στο στήθος μου