Ζώης Μάναρης -Τρία ποιήματα

αν υπάρχεις εσύ
 
Αν υπάρχεις εσύ,
ο αγέρας και τα πουλιά,
η θάλασσα,
βιάζοντας τα κορμιά,
χρωματίζοντας τα μάτια,
αν υπάρχεις εσύ,
αγρίμι μες στ’ αγρίμια,
φωνή που πήρε τα βουνά
μ’ άλλες μαζί φωνές
– θα βρω το πρόσωπο στην άδεια μέρα,
το πρόσωπό μου που άδειασε
μες στις στερήσεις.
 
Θα βρω το δρόμο,
τη δύναμη,
μιαν άνθηση πάλι καινούρια.
 
Αν υπάρχεις εσύ,
η ποίηση
κ’ η αγάπη.
 

*****************************************

εκείνο που ήσουν μες στις μνήμες

Δέ σού συμπαραστάθηκαν σε τίποτα
κι’ αυτά τα χρόνια
μείνανε όλο γύμνια.
 
Ακόμα κ’ εκείνο που ήσουν χάνεται,
αποσιωπάται,
εκείνο που ήσουν μες στις μνήμες
φθείρεται με μια βλάβη στο μυαλό
ο κόσμος στένεψε ή μεγάλωσε πολύ
και δεν περνάει.

Πηγή: https://www.periou.gr/giannis-s-vitsaras-i-agneia-tou-xechasmenou-poiiti-zoi-manari-i-to-prosopo-stin-adeia-mera/

 ..............................................................................................................................................................

Καθαρή Δευτέρα

 Ε σεις παιδάκια αμέριμνα

αϊτοί της Καθαροδευτέρας που

απ’ την ασφυξία των ημερών

βαθιά μάς συντηρείτε στα μελτέμια

για να πετάει στο τσερκένι μας ψηλότερα             

ο ουρανός του ψεύδους.

Απ' το προφίλ του Γιάννη Τζανετάκη