Μακρύς χωμάτινος δρόμος...
Κακός χειμώνας φυσάει άρρωστη βροχή
Ήχοι συγκεχυμένοι από στρατιωτικά παραγγέλματα
εκκλησιαστική μουσική και λύκοι.
Στην άκρη του κάδρου, η μαύρη άκρη ενός ράσου
που ανεμίζει και χάνεται...
(Στην πλάτη μου ένα ξυράφι αποφασισμένο
και ο ιριδισμός τραμπούκου
στο μάτι του σκηνοθέτη
με μπάζει στο πλάνο "να τα πω".
Κλείνω τα μάτια. Λέπρα.
Η Βιριδιάνα με ξυρισμένο το κεφάλι στο πάτωμα
προσεύχεται.
Η Τέχνη "εν ιδρώτι της ψυχής..."
Προσεύχομαι.)
Πηγή: Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Καστανιώτης 1988.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου