μνήμη Αλέξη Ζακυθηνού
Να βλέπεις άξαφνα τον Ξένο
σαν απ' το μέλλον να ζυγώνει
να σε σκεπάζει - γκρίζο χιόνι -
το πεπρωμένο
Κάποιος τη θύρα να καρφώνει
Κάποιος ν' ανάβει το κερί σου
Στον ουρανό του παραδείσου
να ξημερώνει
Να μη θυμάσαι τη μορφή σου
Φωνή να μη σ' ακολουθήσει
Νάχεις εντέλει κατακτήσει
βάθος αβύσσου
αγαθά παιγνίδια, Συνέχεια 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου