Γ. Ξ. Στογιαννίδης - Το σώμα μου

Υπάρχω και σήμερα,

αναπνέω μ' όλα τα φύλλα του σώματός μου,

το σώμα μου ανοιγμένο παράθυρο αισθάνεται,

χαίρεται την έκφρασή του.

Το σώμα μου κήπος που τον περιρρέουν νερά.

Ωραίο σώμα μου ζωντανό.

Πώς μπορώ να το φανταστώ φάντασμα παγερό,

θήκη νεκρή πεθαμένων πουλιών,

όταν οι γαλαξίες θα σημαίνουν την άνοιξη

κι ο ουρανός μέσα σε τόσους νεκρούς

αδιάφορος θά 'ναι;

Ξύλινο πουλί, 1960

Πηγή: Γ. Ξ. Στογιαννίδης 1949-1991, Παρατηρητής 1999, Ανθολόγιο ποιημάτων από τον Πρόδρομο Χ. Μάρκογλου.