Η μικρή μου φωνή στα στόματα των ανθρώπων
γίνεται ήχος παράξενος, κραυγή ζωντανή
γιατί βγαίνει απ’ τη μυστική διάθεση μια ευχής
που μένει κρυμμένη την ώρα που η βία θριαμβεύει.
Τότε στις απόρρητες κρύπτες που ωριμάζει η ψυχή
κάτω απ’ το παράνομο φως μια ασπαίρουσας αγωνίας,
τυπώνεται η εφημερίδα με τ’ αόρατα γράμματα
για να διαβαστεί απ’ αυτούς που μέλλεται να πεθάνουν.
Για να μην πεθάνει κανείς απ’ τη βία και τι δε θα ‘δινα, φίλε!
Θα ‘λεγα ΟΧΙ ακόμα κι αν ήταν η ανθρωπότητα να σωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου