Μίσεψαν και πάνε τα πουλιά
πού 'χαν τη φωλιά τους στη σκεπή μου.
Μ' άφησαν μονάχα δυο φτερά
σα φιλιάς σημάδι στην αυλή μου.
Κι άπειρη έχω θλίψη στην ψυχή
και χαρά και πόθο πια κανένα,
τώρα που μονότονα η βροχή
τραγουδεί στα τζάμια τα κλεισμένα.
Κατίνα Παΐζη, Πόσο πολύ σ' αγάπησα, Έρευνα - Κείμενα - Επιμέλεια: Νίκη Τρουλινού, Δοκιμάκης 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου