Κλειστά πορτοπαράθυρα χτισμένα,
το πέρασμα μου αρνιέστε που ζωτώ,
το πέρασμα που πάει στα περασμένα.
Πηγαίνω κι έρχομαι χωρίς να διασταυρώνει
το βήμα μου το βήμα των νεκρών'
και γνέφω, αλλά κανένας δεν απλώνει
το χέρι από τα βάθη των καιρών.
Και ψηλαφώ, ελπίζοντας ν' ανοίξει,
σαν χαραμάδα, ο δρόμος ο κρυφός,
που τον χαμένο κόσμο θα μου δείξει
ντυμένο οστά και σάρκα μες στο φως.
Πηγή: Κατάλογος 25, Εκδόσεις Στιγμή, Οκτώβριος 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου