Αφού είμαι γεννημένη απ' την πλευρά του
του μοιάζω -με βήμα ριγηλό κι εγώ
στο τέλος μου πηγαίνω
Όμως η Δήμητρα μ' έχει ευλογήσει
γιατί συντήρησα το στάρι
κι όπως η γη ανανεώνομαι κι ελπίζω
στον κύκλο της Ταφής και Βλάστησης
Και κάπου στα σιωπηλά βάθη μιάς Βαϊκάλης
μέσα στ' αδιαπέραστα πέδιλα των πάγων
τον παλμό διαισθάνομαι μιάς απαρχής
και μιάς ισορροπίας
που η Φύσις επιτάσσει
Γιατί σ' αυτήν ανήκει -παρά την έπαρσή μου-
η τελευταία λέξη η τελευταία πράξη
Μειλίγματα, Διάττων 1990
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου