Πέτρος Α. Δήμας - Λάμπος απο βλέμμα

Λάμπος από βλέμμα αγγελικό

Στην ανάμνησή μου βλεφαρίζει.

Κι είναι σαν από άστρο φιλικό

που σε νύχτα ομίχλης λαμπυρίζει.

Διάβαινε ντυμένη απριλινό

Φόρεμα από τούλι με λουλούδια.

Σε γαλλάζια φέγγη τ' ορθρινό

Χέρι κυνηγούσε πεταλούδια.

Τρελοπαιχνιδίζαν τα μαλλιά

Στο λαιμό της γύρω τα λυμένα.

Κι ήταν σαν φερμένη απ' τα παλιά

Παραμύθια τα λησμονημένα.

Τι λαχτάρα εκείνα τα γυμνά

Πόδια με τα κόκκινα σαντάλια!

Κι ήταν σαν τα πρόσωπα τ' αχνά

Σε μια γιαπωνέζικη βεντάλια.

Στάθηκε για λίγο και δειλά

Μίλησε το βλέμμα της σ' εμένα.

Κι είναι εκείνο! που μιλά

Στα θολά μου βάθη τα υπνωμένα.

Πηγή: Σωτήρης Τριβιζάς, Ελάσσονες ποιητές του Μεσοπολέμου, Καστανιώτης 2015.