Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος - Αποφθέγματα

Έχουμε δύσκολα μπροστά μας. Θα φάμε γερές θάλασσες, και δεν είμαστε μαθημένοι. Θα μάθουμε ή δεν θα μάθουμε. Το ζήτημα είναι να μη βρεθούμε μετανάστες σ’ ένα ξένο μέλλον – ας είναι φτωχό μα δικό μας. Η παγκόσμια χούντα του χρήματος «αναδιαμορφώνει» ισοπεδωτικά, μέσα σε άτεγκτα, αδιαπραγμάτευτα, προκρούστεια καλούπια τη ζωή και τα πρόσωπα των αιχμαλώτων της.

Έχουμε δύσκολα μπροστά μας. Να αλλάξουμε αλλά χωρίς να αλλοιωθούμε – «να ξηλώσουμε οι ίδιοι την κουλτούρα της σπατάλης» που μπαζώνει τη ζωή μας με σκουπίδια πολυτελείας, να ξαναδώσουμε αξία σε ό,τι αξίζει, Να διεκδικήσουμε την άμμο από το τσιμέντο, να ξαναμπούμε κάποτε σεβαστικά στο κύμα, να ξύσουμε την ψώρα από τη φύση. Έχουμε δύσκολα. Να διεκδικήσουμε την καρτερία από τη μιζέρια «να τραβήξουμε κουπί». Εντάξει. Μα μήπως πρέπει πρώτα να πετάξουμε κάποιους στη θάλασσα;

[...]

Ζητούνται πατριώτες! Πατριώτες; αστείον πράγμα, όλοι πατριώτες είμαστε τη σήμερον: εργολάβοι και υπεργολάβοι της πατρίδας, τσακάλια και αετονύχηδες, χωρομέτρες αιγιαλών, εκτιμητές κυμάτων, τουρίστες οραμάτων κι ερειπίων. Όλοι εδώ. Οικιστές. Με τη λάμψη του κέρδους και τη χαρά της αφθαρσίας στα μάτια έρχονται να μας “αναπτύξουν”. Όλοι εδώ· εκσυγχρονιστές κι ελληναράδες κοπροκρατούν τις “αμμουδιές του Ομήρου”. Κι εσύ, φωνή απόμακρη, αποσυρμένη μέσα στα ταπεινωμένα κόκαλα, πικραμένη εντροπαλή: “Να πεθάνουμε όρθιοι ή να ζήσουμε γονατισμένοι”. Παλαιά, πολύ παλαιά –“αρχαϊκά”!– διλλήματα. Πεθαίνουμε γονατισμένοι.

Μέρες του 2004 (αποσπάσματα)

Ετσι πάει το έθνος....

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, με νταούλια και βιολιά και μαντολίνα. Με μπουλντόζες και πυρκαγιές τακτικές και προγραμματισμένες, με βουνά ξεκοιλιασμένα από την πρόοδο, με την υποκρισία να καταζητεί τους εμπρηστές της Πεντέλης και συγχρόνως να ψηφίζει εμπρηστικούς νόμους, με την ξύλινη εθνικοφροσύνη και την ακκιζόμενη ελευθερία του κέρδους να ανασκαλεύουν τα αποκαΐδια του ανύπαρκτου κομμουνισμού για να μας αποκαλύψουν δήθεν το υπαρκτό κακό - που θα μπορούσαν να το δουν κοιτάζοντας απλώς μέσα στον καθρέφτη τους.

«H ένοχη σιωπή των διανοουμένων» απ' το βιβλίο O Κάντιος στα Βαλκάνια

Αντλήθηκαν απ΄το προφίλ του Νίκου Γεωργόπουλου