Άδεια κι απόψε
τα ντεπόζιτα του ύπνου,
η αναπνοή γουλιά γουλιά σαν γιατρικό.
Και μόνο ο κόκορας
στις δύο της νυχτός
επικρουστήρας.
Αύριο πάλι
θα με πριονίσει η δημοσιά,
σαν δέντρο θα με ρίξει κάτω.
τα ντεπόζιτα του ύπνου,
η αναπνοή γουλιά γουλιά σαν γιατρικό.
Και μόνο ο κόκορας
στις δύο της νυχτός
επικρουστήρας.
Αύριο πάλι
θα με πριονίσει η δημοσιά,
σαν δέντρο θα με ρίξει κάτω.
Ακάθιστος Δείπνος, 1978
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου