Επιστήμη! Γνήσια θυγατέρα της Παλιάς Εποχής
είσαι εσύ!
Που άλλαξες όλα τα πράγματα
με τα ερευνητικά σου μάτια.
Γιατί αρπάζεις έτσι την καρδιά του ποιητή,
Γύπα εσύ, που τα φτερά σου είναι πληκτικές αλήθειες;
Πώς πρέπει αυτός να σε αγαπήσει;
ή πώς να σε κρίνει εσένα σοφή,
Που δεν τον αφήνεις μέσα στην περιπλάνησή του
Να αναζητήσει τον θησαυρό στα πολύτιμα ουράνια,
Μολονότι υψώνεται με ατρόμητα φτερά;
Τάχα δεν τράβηξες βίαια την Άρτεμη από το άρμα της;
Και δεν έδιωξες την Αμαδρυάδα από το δάσος
Για να αναζητήσει καταφύγιο
σε ένα πιο ευτυχισμένο αστέρι;
Δεν απόσπασες τη Ναϊάδα από την πλημμύρα της
Τον Έλφιν από το πράσινο χορτάρι, και από μένα
Το καλοκαιριάτικο όνειρο κάτω από τον οξυφοίνικα;
Πηγή: Εdgar Allan Poe, Η ζωή του και Άπαντα τα Ποιήματα, μτφρ. Α. Δαμιανός. Εκδοτικός Οίκος Δαμιανός: Αθήνα 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου