Είναι ένα θέμα που σε αφορά
Τούτος ο κόσμος δυο μάσκες φορά
Άλλη στο Νότο κι άλλη στο Βορά
Και δεν είναι όλα μια χαρά
Γι' αυτό δε μπορώ τους μεγάλους του κόσμου
Που προσπαθούνε να φτάσουν εντός μου
Να μου μιλήσουν και να με πείσουν
Για να νικήσουν
Πες πως γεννιέσαι και έχεις λεφτά,Σπίτια και κότερα κι εξοχικάΚαι πως ανήκεις στην κατηγορίαΕκείνη που λέμε 'καλή κοινωνία'Πρωτόδες το φως σε κάποια κλινική,Μα φυσικά και ιδιωτικήΠήγες στα νήπια και τα προνήπιαΚαι γενικά τα ξεκίνησες ήπιαΚι ύστερα ήρθε εκείνη η ώραΠου για τα σχολεία σου λένε προχώραΓια να λάβεις μόρφωση που να 'ναι όσιαΚι όπως θα μάντεψες όχι δημόσιαΓια να στο κάνω και συγκεκριμένοΠες ότι σου 'γραφε το πεπρωμένοΝα ζήσεις Αθήνα, Λονδίνο, ΠαρίσιΚαι γενικότερα κάπου στη ΔύσηΝα πας στα καλύτερα πανεπιστήμιαΝα συναναστρέφεσαι την academiaΚαι την ελίτ την οικονομική,Πολιτική και καλλιτεχνικήΝα 'χεις ζωής μέσο όρο 80 παράΝα μη χρειαστεί να στηθείς στην ουράΝα σου πάν όλα πρίμα –δε βγαίνει κι η ρίμαΜα δε θα σου πω άλλα κλισέ για το χρήμαΓιατί στην ουσία, για να 'χεις υγείαΘα τρέχει για σένα ως κι η τεχνολογίαΚαι δε θα σε νοιάζει, γιατί να σε νοιάζει;Τι πάει να πει το ταβάνι πως στάζειΕσύ θα ντυθείς τα επώνυμα ρούχα,Θα πιεις τα ακριβά τα ποτά τα αλκοολούχαΘα αλλάξεις σελίδα στην εφημερίδαΓια νέα απ' τον κόσμο μα κι απ' την πατρίδαΘα ανάψεις τσιγάρο και θα σχεδιάσειςΤο πώς και το πού διακοπές θα περάσειςΘα πάρεις αμάξι, θα λες 'είμαι εντάξει'Θα θέλεις να μπει η ζωή σου σε τάξηΓιατί έτσι λένε σε όλους πως πρέπειΕκείνοι που δήθεν είναι καθωσπρέπειΚαι δε θα ζητήσεις να βρεις εξηγήσειςΚαι ύστερα θα 'ρθει η σειρά σου να πείσεις
Είναι ένα θέμα που σε αφοράΤούτος ο κόσμος δυο μάσκες φοράΆλλη στο Νότο κι άλλη στο ΒοράΚαι δεν είναι όλα μια χαράΓι' αυτό δε μπορώ τους μεγάλους του κόσμουΠου προσπαθούνε να φτάσουν εντός μουΝα μου μιλήσουν και να με πείσουνΓια να νικήσουν
Και τώρα ξέχνα τα όλα και πεςΌτι γεννήθηκες στο ΜαρακέςΣτη Σιέρα Λεόνε και τη Λιβερία,Τη Σενεγάλη, τη ΜαυριτανίαΌχι δεν ήταν σε νοσοκομείο,Ούτε και πήγες ποτέ σε σχολείοΔεν πήρες παιχνίδια από πολυκατάστημαΟύτε θα ζεις για μεγάλο διάστημα50 χρόνια το πολύ-πολύ,Αν η ζωή είναι μαζί σου καλήΚι αν φυσικά δε σου τύχουν προβλήματαΌπως εμφύλιοι και πραξικοπήματαΑν συνηθίσεις σε βίο αυτάρκηΚι αν δε σου τύχει να πέσεις σε νάρκηΤότε θα είσαι απ' τους τυχερούςΚαι απ' τους οργανισμούς τους γερούςΚι ίσως να μάθεις και κολυβογράμματα,Μπορεί –που ξέρεις- να δεις και γεράματαΝα 'χεις μισθό κάτω από δυο δολλάριαΚαι συνοδεία παντού τη μαλάριαΊσως σε βγάλουν και φωτογραφία,Ίσως στα Πούλιτζερ πας τα βραβείαΘα χεις ζωή αμφιβόλου ποιότηταςΚαι 15 λεπτά δημοσιότηταςΉ πες πως γεννιέσαι κορίτσι πράμαΣτο Πακιστάν στη Γη των ΦυλώνΝα μη σε πιάνει κανένα θάμαΜήτε ανθρώπων μήτε και θεώνΉ κάπου στην Αίγυπτο παιδί εργάτηςΣτα βαμβακοχώραφα ή και στην ΚίναΝα φτιάχνεις παπούτσια, φανέλες και μπάλεςΉ να 'σαι απ' τα παιδιά εκείναΠου μοίρα τα μοίρανε ξεχωριστήΚι είχαν κυανόκρανο για βιαστήΣτο Πορτ-ο-Πρένς ή στη ΜονρόβιαΚαι τους κολλήσανε στάμπα ισόβιαΓι'αυτό δε μπορώ τους μεγάλους του κόσμουΠου προσπαθούνε να φτάσουν εντός μουΝα μου μιλήσουν και να με πείσουν,Για να νικήσουν
Είναι ένα θέμα που σε αφοράΤούτος ο κόσμος δυο μάσκες φοράΆλλη στο Νότο κι άλλη στο ΒοράΚαι δεν είναι όλα μια χαράΓι' αυτό δε μπορώ τους μεγάλους του κόσμουΠου προσπαθούνε να φτάσουν εντός μουΝα μου μιλήσουν και να με πείσουνΓια να νικήσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου