Γιώργος Δημάκος - Δύο ποιήματα

Η ζωή

Του κουρασμένου διαβάτη τα ποδάρια

Στην αμμουδιά αφίκανε τἀχνάρια·

Μα το αιώνιο κύμα τα σαρώνει

Και γι’ άλλου αχνάρια την άμμο ξαναστρώνει.

Πηγή:Ρόδα της αυγής, Αλεξάνδρεια, 1927

Αναδημοσίευση από:Ποίηση Μεσοπολεμική

.....................................................................................................................................................................

Απολογία

 

Απ΄ τα παληά μας όνειρα τι μείνανε ;

Λίγα τραγούδια ξεχασμένα μόνο,

που άλλοτε συγκίνηση μας δίνανε

και μας γεμίζαν με χαρά και πόνο.

 

Λίγα φτωχά τραγούδια που τα λέγαμε

σ΄ ένα σκοπό κοινό, συνηθισμένο.

Κι όμως εμείς τόσες φορές εκλαίγαμε

απ΄ την ψυχή μας, νοιώθοντας κλεισμένο

 

κάτι σ΄ αυτά. Μα να τα χρόνια πέρασαν

στης νέας ζωής την άγρια πόλη.

Ψυχροί στα όνειρα που τώρα γέρασαν

αλλού γυρνάμε το βαρύ κεφάλι.

 

Κι απ΄ τα παληά μας όνειρα να μείνουνε

λίγα τραγούδια μπόρεσαν και μόνο,

που κι αν τα πούμε δεν μας δίνουνε

καμιά χαρά, κανένα πόνο.

Πηγή: https://www.apela.gr/article/117501/giorgos-dimakos---o-euaisthitos-aiguptiotis-poiitis-apo-ti-mani

Γιώργος Π. Δημάκος (Πάνιτσα Μάνης, 1907- Αλεξάνδρεια, 1934)