Μπορεί και νάναι η μοναξιά μια μοίρα
μες στ' άστρα αλλοτεινή που δε μ' αγάπησε·
μπορεί και νάναι μια στιγμή, μια μέρα
που βρέχει τ’ απόγεμμα στη στάση
και φαίνεται η ζωή πιο άδικη από ποτέ·
κ’ η σιγανή βροχή, απ’ ώρα ατέλειωτη,
χαλάει την ύλη και το πνεύμα...
μες στ' άστρα αλλοτεινή που δε μ' αγάπησε·
μπορεί και νάναι μια στιγμή, μια μέρα
που βρέχει τ’ απόγεμμα στη στάση
και φαίνεται η ζωή πιο άδικη από ποτέ·
κ’ η σιγανή βροχή, απ’ ώρα ατέλειωτη,
χαλάει την ύλη και το πνεύμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου